Van Jenny Valentine zijn we mooie coming-of-ageromans gewend als Gebroken soep en Op zoek naar Violet Park. Haar nieuwe jongerenroman Hallo nu laat zich een stuk lastiger veroveren.

‘Liefdesverhalen hebben me nooit kunnen boeien’, vertelt ik-verteller Jude ons meteen al in het begin. En toch is dat waar haar verhaal over gaat. Of beter gezegd: haar verhaal gaat over de magie van leven, ‘de magie van oneindig veel deeltjes’.
Jude blikt terug op de liefde van haar leven, Novo, een onwezenlijk mooie jongen die ze ontmoet de dag na haar zoveelste verhuizing vanwege een verbroken relatie van haar moeder. Novo laat zijn omgeving glanzen, letterlijk. Als hij zijn hand uitsteekt, wordt de zee, de huid, de wereld fluorescerend.
Het wordt al snel duidelijk dat Novo niet van deze wereld is. ‘Ik waarschuw je: ik ben niet van hier’, zegt hij tegen Jude. Zij vat het letterlijk op, maar Novo houdt aan: ‘Ik bedoel dat ik nergens vandaan kom. Ik ben niet zoals jij.’ Wie en wat hij precies is, blijft in het midden. Dat moet je als lezer voor lief nemen, anders wordt het een irritant verhaal.

Meer dan een plotgedreven liefdesverhaal gaat Hallo nu over de essentie van leven en liefde. Valentine benut natuurkundige vergelijkingen – atomen, zwarte gaten, tijd-ruimte – om die essentie te vatten. ‘Dat niets op zichzelf bestaat, in isolement’, zoals Jude zegt. ‘Dingen bestaan alleen als ze in aanraking komen met iets anders. Zoals atomen.’ En je leeft pas echt als je in beweging bent: ‘Zonder dat zou er niet zoiets als verandering zijn. En zonder verandering bestaat niet zoiets als tijd, want als alles hetzelfde is, is er geen verschil tussen het verleden, het nu en de toekomst.’ Jude ontdekt zogezegd het aloude adagium van panta rhei, alles stroomt.
Met Novo beleeft ze een intense liefde buiten de wetten van tijd en ruimte. Voor hem bestaat alleen het nu. Hoe volmaakt ook, aan hun liefde hangt een prijs, leert Jude van Henry, de oude man die in het huis woont waar zij en haar moeder in trekken. Henry en Novo zijn van hetzelfde laken een pak, alleen zit Henry gevangen in de tijd. Jude komt voor een onmogelijke keuze te staan.

Het gaat er vaak hoogdravend aan toe in dit boek. Maar uit de mond of het hoofd van een opgroeiende jongere past het wel. Alles is immers op die leeftijd absoluut. Het maakt Hallo nu, net als Valentines eerdere boeken, een krachtig coming-of-ageboek.