Het roemruchte verhaal van Mariken van Nieumeghen samengevat in vijftien pagina’s. Emma Ringelding tekent ervoor.

In de laatste Lezen, het kwartaalblad van Stichting Lezen, vertelt Jan Joost van Gangelen, lid van het boekenpanel van Eva, dat tijdens zijn studie Nederlands oude letterkunde hem niet kon boeien. Mariken van Nieumeghen vond hij bijvoorbeeld ‘taai’. Misschien moet hij toch het laatste deel in de Kakkerlakjes-reeks van de Arnhemse uitgeverij Loopvis eens inkijken. Daar is weinig taais aan.
Kakkerlakjes zijn ‘rijk geïllustreerde boekjes om te versturen’, zoals de uitgever het omschrijft. Een deel ervan bestaat uit getekende samenvattingen door striptekenaar en neerlandica Emma Ringelding van literaire meesterwerken. Zo verschenen al Kakkerlakjes van De Toverberg en Het bureau en nu dus ook van de middeleeuwse klassieker Mariken van Nieumeghen. Ik heb een zwak voor Mariken en niet alleen omdat ik in Nijmegen woon. Tijdens mijn studie Nederlands genoot ik wél van dit verhaal over een jong meisje dat op het slechte pad belandt, zeven jaar met de duivel ‘verkeert’ en uiteindelijk toch goed terecht komt. Natuurlijk zit er een middeleeuwse moraal over berouw en boetedoening in, maar het is ook een universeel verhaal over hoe het leven soms tegenzit en net anders loopt dan je had bedacht. Bovendien is het smakelijk en met humor geschreven.

Ringelding weet de sjeu van het verhaal heel goed over te brengen. Ze laat zien hoe de tekst sprankelt door de dialogen en door de scabreuze taal. ‘Jouw benen zijn vaak uit elkaar gegaan om te genieten van iemand z’n fluit’, citeert Ringelding uit de hertaling van Willem Wilmink. Met haar striptekeningen versterkt Ringelding dit. Bij haar afbeeldingen van Mariken met een mandje moest ik onwillekeurig aan Roodkapje denken - ook een meisje dat op pad wordt gestuurd met een boodschap en van het rechte pad afdwaalt.  

Ringelding start wat uitleggerig en schoolmeesterachtig. ‘Kijk maar eens’, staat er bijvoorbeeld wat overbodig bij een afbeelding van gotische letters. Ook de uitleg over boekdrukkunst had achterwege kunnen blijven, op die pagina had ik liever nog meer over het verhaal zelf willen horen. Maar verder niets dan lof voor hoe ze Mariken eer betoont en haar weer tot leven wekt. Haar bewerking biedt een mooie laagdrempelige ingang naar de volledige tekst, dan niet in moderne hertaling.