Rindert Kromhout schreef een kinderboek met, voor én over Tonke Dragt. Wie achter deze deur verdwaalt zit vol knipogen en is een ode aan de verbeelding.

Wie het werk van Tonke Dragt een beetje kent, weet dat haar verhalen vol deuren zitten die de weg openen naar nieuwe werelden. In haar laatste boek, Aan de andere kant van de deur (1992), vormen ze zelfs het hoofdthema. Dit zou een vervolg krijgen, maar dat kwam er nooit. Tot nu. Want Rindert Kromhout, als aankomend schrijver bevriend geraakt met de door hem bewonderde Dragt, heeft nu Wie achter deze deur verdwaalt geschreven. Het verhaal bedacht hij samen met de inmiddels 91-jarige schrijfster, hij schreef en zij las mee.

Meester Tom Wit weet zijn klasje met ‘lastige kinderen’ (in jargon: speciaal onderwijs) te boeien door voor te lezen uit het werk van Lavinia Morgenster. Er ontstaat een briefwisseling tussen de klas en de schrijfster en als twee leerlingen, Laurenzo en Téja, bij haar op bezoek mogen, ontdekken ze een dichte deur. Daarachter liggen, zo vertelt de schrijfster, allemaal bijzondere landen. Maar om daar te komen hebben ze wel een speciaal paspoort nodig. Uiteraard gaat de klas die uitdaging aan.

Het hele verhaal ademt de wereld van Dragt: alle namen verwijzen naar haar personages en situaties uit boeken, Lavinia Morgenster is naar haar gemodelleerd. En bovenal is het boek een ode aan de verbeelding. ‘Er kan zoveel meer dan je zou denken, als je er maar in wilt geloven,’ zegt Morgenster.

Die boodschap is aan deze klas goed besteed. Hun schrijfproject zorgt voor een fijne sfeer waarin iedereen zichzelf durft te zijn én oog heeft voor elkaar. Kromhout schreef een sprankelend en aantrekkelijk verhaal, zelfs voor lezers die nog nooit van Dragt gehoord hebben. Dit boek kan zomaar die deur voor hen openen, zeker als ze zo’n (voor)lezende leraar als Tom Wit hebben.

(Deze recensie verscheen in verkorte vorm in Didactief, december 2021).